Nga Stonehenge në Britani tek “Nëntë ferret” në Japoni, 10 vendet që do t’iu intrigojnë.
Stonehenge, Mbretëri e Bashkuar
Stonehenge është monumenti më i vjetër i Mbretërisë së Bashkuar dhe ka qenë i tillë përgjatë gjithë historisë. Është një nga destinacionet më të preferuara turistike në Britani dhe vizitohet nga rreth 900 mijë turistë çdo vit. Besohet se ai është ndërtuar nga romakët që ishin të pozicionuar në rajon në atë kohë dhe një varrezë anglosaksone në këtë vend vërteton se ai është konsideruar si një vend fetar i rëndësishëm gjatë Periudhës së Mesjetës ashtu dhe ndërmjet Antikitetit Klasik dhe Rilindjes Italiane. Është e pamundur të mendohet se si neolitët kanë arritur ta ndërtojnë dhe rindërtojnë atë disa herë brenda një shekulli. Ai është një sit i rëndësishëm fetar për paganët dhe druidët (priftërinj të krishterë të kohës së atëhershme) dhe është qendra e fenomenit britanik ‘fushë rrethore’. Disa arkeologë besojnë se ai ka qenë tempull, ndërkohë që të tjerë kanë besuar se ai shërbente si derë për jetën e përtejme.
Pamukkale, Turqi (Pishinat tavernë të Turqisë
Pishinat tarracë të bukura dhe të çuditshme të Pamukkales, janë vlerësuar për më shumë se dy shekuj e megjithatë ende mbeten një nga mrekullitë më pak të njohura në botë. Mijëra vjet më parë tërmetet, që janë të shpeshta në Turqi, krijuan thyerje që bënë që pranverat e nxehta ta bënin ujin të pasur me karbon kalciumi. Ndërkohë që uji u tha, materiali u kondensua dhe formoi taverna shtresë pas shtrese dhe ngadalë ndërtoi muret në të njëjtën mënyrë që një stalaktil ndërtohet në shpellë. Mesa duket Pammakale do të thotë Kështjellë Pambuku, por greko – romakët ndërtuan një qytet mbi të të quajtur Heirapolis që do të thotë Qyteti i Shenjtë. Ata e njohën atë si një vend të rrallë dhe të rëndësishëm duke ia atribuuar fuqitë shëruese ujërave të bardhë qumësht. Pamukkale është një sit i Trashëgimisë Kulturore i mbrojtur nga UNESKO.
Moeraki, Zelandë e Re
Këto gurë të mëdhenj, sferikë, të çuditshëm dhe habitshëm të bukur, ndodhen në plazhin Koekohe, pjesë e bregut Otago në ishullin jugor të Zelandës së Re. Të njohur si “Gurët Moeraki” ata janë formuar në pjesën fundore të detit nga depozitat sedimentare që u akumuluan përreth një bregu në të njëjtën mënyrë që një perlë formohet përreth grimcave të rërës. Erozioni i shkëmbinjve shpesh nxjerr në dukje këto gurë. Disa nga këto gurë peshojnë disa ton dhe mund të jenë deri në tre metra të gjerë. Legjenda Maori i atribuon origjinën e tyre ardhjes së paraardhësve të parë / gjigandëve që erdhën me kanoen e madhe Araiteuru, dhe që u fundos nga tre dallgë të mëdha në afërsi të Matakaes. Nga Maorit thuhet se disa nga të mbijetuarit e kanoes u shndërruan në gurë dhe u bënë male. Gurët Moeraki thuhet të jenë pjesët përbërëse të kanoes.
Nëntë ferret e Beppus, Japoni
Beppu, e ndodhur në ishullin e Japonisë Kyūshū, është prodhuesi i dytë më i madh i ujërave gjeotermale në botë. Në të njëjtën zonë janë “Nëntë Ferret” apo pellgjet, ku secila ka cilësitë dhe ngjyrat e saj dalluese në sajë të mineraleve të ndryshme. Këto “ferre” janë një pikë turistike, por janë pak të njohura jashtë Japonisë. Shtatë prej këtyre hapësirave të çuditshme gjeotermale ndodhen në zonën e Kannawas dhe njihen si: Oqeani apo Deti i Ferrit (Umi Jigoku), Koka e Rruar e Ferrit (Oniishibozu Jigoku), Ena e Gatimit e Ferrit (Kamado Jigoku), Mali i Ferrit (Yama Jigoku), Mali Monstruoz i Ferrit (Oniyama Jigoku), Ferri i Dragoit të Artë (Kinryu Jigoku) dhe Pellgu i Bardhë i Ferrit (Shiraike Jigoku). Ndërkohë që dy të tjerët njihen me emrim Pellgu i Gjakosur i Ferrit (Chinoike Jigoku) dhe Ferri i Vorbullës së ujit (Tatsumaki Jigoku).
Vullkani Las Canadas, Tenerife
Në majë të malit Teide, një nga vullkanet ishullorë më të mëdhenj në botë është krateri vullkanik Las Canadas. Krateri, që është 16 kilometra i madh, është një pamje se si mund të jetë ferri nëse ftohet pak. Muret e saj që u formuan pas kolapsit të kraterit, rrethojnë hapësirën e lagësht dhe të panjohur. Dhe, me një arrogancë që mund të pranohet si diçka tipike, njerëzimi ka ndërtuar në këtë ‘tokë të askujt’ – që është një hapësirë e vogël momentalisht joaktive, rrugë dhe pika vëzhgimi. Vite më parë, vizitorët përjetuan një tronditje të lehtë nën këmbët e tyre. Gjigandi i fjetur po shfrynte në gjumë. Masa e tokës e krijuar nga vullkani është zona Tenerife në ishujt Canari. Krateri Las Canadas nuk është vdekur, është i fjetur! Komiteti i Kombeve të Bashkuara për Zvogëlimin e Dëmeve ka renditur malin Teide si një nga zonat që duhen patur nën kujdes të vazhdueshëm për shkak të erozioneve të shumta që ndodhin aty.
Gropa e madhe Blu, Belize
Të ndodhura si në tokë ashtu dhe në oqean në pjesën e bahamasit dhe ujërave kombëtare të Belizës, gjenden gropa të thella rrethore të njohura si Gropat Blu, që shpesh shërbejnë si hyrje për në rrjetet e shpellave, dhe që arrijnë gjerësinë deri në 14 kilometra. Zhytësit kanë raportuar për ekzistencën e një sërë krijesash ujore, ku disa prej tyre janë të reja për shkencën. Për më tepër, ata kanë raportuar për dhoma të mbushura me stalaktile dhe stalagmite, të cilat formohen vetëm në shpella të lagështa. Për eksploruesit kjo është një provë që dikur, rreth 65 mijë vjet më parë, kur bota ishte në fund të epokës së akullnajave, niveli i detit në Bahamas arrinte deri në 150 metra më pak nga sa është sot. Me kalimin e kohës, gurët gëlqerorë të ishullit u gërryen nga uji dhe u krijuan shpella të mëdha. Kur nivelet e detit u rritën sërish rreth 10 mijë vjet më parë, disa nga këto pësuan sërish kolaps dhe u formuan Gropat Blu.
Porta e Ferrit (Krateri Gjigand i Zjarrit), Turkmenistan
E ndodhur në shkretëtirën Kara Kum në Turkmenistan ndodhet fshati Darvaza, në afërsi të të cilit në 1971, një grup kërkuesish sovjetë zbuluan një dhomë të madhe të mbushur me gaz natyral. Çatia e saj u rrëzua duke lënë një vrimë në formë krateri rreth 25 metra të thellë me një diametër rreth 60 – 70 metra. Shumë shpejt u kuptua se brenda kraterit kishte ende gaz natyror që vinte nga një burim edhe më i thellë. U mor vendimi që t’i vihej zjarri emëtimeve më mirë se të rrezikohej një kontaminim i zonës. Sipas burimeve të shumta ai është djegur në vazhdimësi që atëherë dhe është quajtur nga banorët me emrin “Porta për në Ferr”. Burime të tjera në rajon pretendojnë se ai është një fenomen natyror. Pjesa e brendshme e kraterit është e zezë për shkak të karbonit, dhe nxehtësia e tij bën që të qëndrohet pranë tij vetëm për pak minuta.
Sanqingshan (Kopshti i Zotave), Kinë
Sanqingshan është një Park relativisht i vogël Kombëtar në afërsi të qytetit të Shangraos, në provincën Jiangxi të Kinës. Atë që nuk e ka në përmasë, e kompenson me bukurinë natyrore. Është zyrtarisht Siti i 7 – të i Trashëgimisë Botërore i krijuar në Kinë, dhe është bërë i njohur për atraksionin e tij të veçantë dhe të jashtëzakonshëm. Pjesa misterioze e këtij vendi është kombinimi i jashtëzakonshëm i gjeologjisë së granitit në formën e sipërfaqeve dhe kolonave të çuditshme të kombinuara me ndryshimet sezonale klimaterike që shpesh shkaktojnë mjegull, errësirë dhe perëndime të habitshme. Ata që kanë vizituar vendin përshkruajnë ndjenja qetësie dhe paqeje. Ky vend të jep mundësinë të shohësh Tokën, Ujin, Erën dhe Zjarrin në të njëjtën kohë.
Syri i Afrikës, Mauritania
Nga hapësira, kjo pjesë misterioze në shkretëtirën e Saharasë në Mauritania, ngjason me syrin njerëzor. Pjesa e ‘syrit’ përbëhet nga shkëmbinj. Ky fenomen natyror është realisht një strukturë rrethore e formuar si rezultat i formësimit të formave gjeologjike, e bërë e dukshme si pasojë e erozioneve të shumta. Ky version nuk është pranuar tërësisht nga komuniteti shkencor. Ka ende shkencëtarë që besojnë se është impakti i një meteori dhe ndërkohë ka të tjerë që besojnë se ai është rezultat i formave të krijuara nga shpërthimet nëntokësore nukleare. Vlerësohet se shpërthimi duhet të ketë patur një forcë gigaton; një forcë shkatërruese që nuk e ka asnjë vend në botë.
Hipodromi Playa, ShBA
Në pjesën më të sheshtë të planetit gjenden Gurët Ujorë, të çuditshëm dhe të pashpjegueshëm, të Hipodromit Playa – Lugina e Vdekur – Kaliforni – ShBA. Një herë në vit “Playa” ose shkretëtira e sheshtë përjeton një dimër të shkurtër dhe bëhet e rrëshqitshme, ndërkohë që sipërfaqja gjashtëkëndore e shkretëtirës bëhet baltë. Gjatë kësaj kohe gurët dhe shkëmbinjtë lëvizin duke lënë gjurmë të dukshme. Edhe pse shkencëtarët besojnë se përgjegjëse për këtë janë era të fuqishme, disa prej gurëve papritur ndërrojnë drejtim dhe lëvizin në drejtime pothuajse të njëjta, në një kënd të drejtë, me drejtimin e mëparshëm.
Duhet të jeni i kyçur në mënyrë që të mund të lini një koment Kyçu