Pati një furtunë reagimesh sepse ishte “mbuluar” statuja e Skënderbeut në shesh gjatë faljes së Komunitetit Mysliman. Si ditë pushimi vendosa të bëj një sondim të vogël. Studiova 30 profile të reagonjësve. Nga këta vetëm 2 kishin reaguar ndaj shpërthimit të mutit në Sarandë e Ksamil. Të tjerët kishin zgjedhur heshtjen.
Si shpjegohet? Sepse në llogjikën time, teksa mbas faljes Statujës do ti rikthehet pamja, njolla e mutit turistik do të dojë kohë të lahet. Paratë e “humbura” do të duan kohë të rekuperohen, kohë nga jeta jonë e çmuar.
Pse kaq të ashpër me simbolikën dhe kaq të butë me faktin? Kur do e kuptojmë se madhështia e figurave tona historike është e lidhur ngushtë me zhvillimin e vendit? Sa më shumë zhvillohet vendi, aq më të mëdhenj duken heronjtë kombëtarë. Sa më i lodhur, i pazhvilluar, i korruptuar, i pashpresë vendi, aq më të vegjël duken heronjtë e tij.
A do të ishin aq të mëdhenj baballarët e Amerikës nëse kjo e fundit do të ishte një vend i përçarë dhe i pazhvilluar? Jo! Sepse vepra e tyre nuk merr kuptim nëse vendi nuk lulëzon.
Skënderbeu të dashur u mbulua edhe kur pati miting Partia apo kur u inagurua sheshi. Shikoni pamjet. Askush nuk u ndie. Do mbulohet e zbulohet sërisht sa herë të ketë evente në shesh. Dhe s’ka asnjë problem. Ndodh kudo. Ti lëmë pra të falen të qetë motrat dhe vëllezërit myslimanë. Ti gëzohemi Bajramit në harmoni.
Pyetja e vërtetë është:
Me mutrat si do ja bëjmë?
Duhet të jeni i kyçur në mënyrë që të mund të lini një koment Kyçu