Kioske
Kur shembujt e suksesit i kemi nën çati, rrëfehet Elvis Karaj
“Babai më ka mësuar se jeta është e shenjtë dhe se duhet luftuar deri në fund për çdo pacient”
Elvin Karaj-Revista Newsbomb
Në çdo fillimvit i bëjmë të njëjtin premtim unit, se do të kujdesemi më shumë për shëndetin tonë fizik e psikologjik, por a e dini se ekziton një spital në Shqipëri që e ka po kaq prioritet shëndetin e pacintëve të tij?!…
Vet drejtori i spitalit “Amavita” Elvis Karaj, na rrëfen për herë të parë për Revistën Newsbomb, peshën e përgjegjësisë si biri i të madhit Agim Karaj, çfarë ka trashëguar nga i ati dhe përse “Amavita” e ka bërë diferencën në këto 16 vite, duke i kthyer sfidat më të mëdha në triumfet e pashlyeshme nga askush e asgjë, që arrin të bëj vetëm arti i shërimit.
Cila është pika e përbashkët e Elvis Karaj me artin e shërimit/ mjekësinë?
Pika e përbashkët është lidhja ime personale dhe profesionale me këtë fushë që nga fëmijëria. Duke qenë biri i një doktori të madh, si Agim Karaj, jam rritur duke parë dhe vlerësuar përkushtimin dhe përgjegjësinë që kërkon arti i shërimit. Ashtu si një mjek i përkushtohet përmirësimit të jetës së pacientëve, unë i përkushtohem përmirësimit të shërbimeve që spitali Amavita ofron. Ky është arti im në këtë fushë – të siguroj që çdo detaj të funksionojë për të ndihmuar pacientët të marrin kujdesin më të mirë.
Përveç triumfeve të njëpasnjëshme që Amavita me një staf të gjerë profesionistësh ka realizuar… Ka qenë edhe për ju një sfidë personale kur vendosët të bënit këtë punë?
Sigurisht që ka qenë një sfidë personale. Vendimi për të marrë drejtimin e një spitali kërkon jo vetëm aftësi menaxheriale, por edhe një ndjenjë të thellë përgjegjësie ndaj stafit, pacientëve dhe komunitetit që i shërbejmë. Në fillim, isha i vetëdijshëm për pritshmëritë e larta dhe sfidat që vijnë me krijimin e një ambienti ku cilësia dhe kujdesi shëndetësor të jenë prioritet. Por, ajo që më motivoi ishte dëshira për të sjellë ndryshim, për të ndihmuar në ndërtimin e një institucioni që jo vetëm ofron shërbime mjekësore, por gjithashtu frymëzon besim dhe shpresë për pacientët dhe familjet e tyre. Në këtë rrugëtim, kam mësuar shumë dhe kam kuptuar që çdo sfidë është një mundësi për rritje dhe përmirësim.
“Shëndeti juaj, prioriteti ynë” është motoja e Amavit-ës, e kanë dëshmuar pacientët këtë vlerësim ndaj profesionistëve me rikthimet e tyre dhe të familjarëve përgjatë këtyre 16 viteve?
Absolutisht, kjo moto nuk është vetëm një slogan, por një parim mbi të cilin kemi ndërtuar gjithë punën tonë në këto 16 vite. Besnikëria e pacientëve dhe rikthimet e tyre, së bashku me rekomandimet që na bëjnë familjarëve dhe miqve, janë dëshmi e vlerësimit të tyre ndaj kujdesit dhe përkushtimit të stafit tonë. Çdo pacient që zgjedh të kthehet te ne, dhe çdo familjar që na beson, është një konfirmim se kemi përmbushur pritshmëritë dhe kemi bërë një ndryshim real në jetën e tyre. Kjo për ne është një nxitje për të vazhduar të përmirësojmë shërbimet dhe për të qëndruar gjithmonë pranë atyre që kanë nevojë për ne.
Kush i është drejtuar të madhit Dr. Agim Karaj, gjeti zgjidhje për sëmundjen në fizik dhe qetësinë shpirtërore që i trasmetonte pacientëve me këshillat mjekësore dhe jo vetëm… Cili është tipari më lehtësisht i identifikueshëm që keni trashëguar nga babai juaj?
Babai im, Dr. Agim Karaj, ka qenë gjithmonë një model frymëzimi për mua, jo vetëm për njohuritë dhe aftësitë e tij të jashtëzakonshme mjekësore, por edhe për ndjeshmërinë dhe empatinë që tregonte ndaj çdo pacienti.
Tipari më lehtësisht i identifikueshëm që kam trashëguar prej tij është përkushtimi ndaj njerëzve dhe dëshira për t’i ndihmuar, jo vetëm në aspektin fizik, por edhe në mirëqenien e tyre emocionale. Babai im më mësoi që një profesionist i shëndetit nuk duhet të trajtojë vetëm trupin, por të dëgjojë dhe të kuptojë shpirtin e pacientit, dhe kjo filozofi më shoqëron çdo ditë në punën time.
Ai më ka mësuar se jeta është e shenjtë dhe se duhet luftuar deri në fund për çdo pacient. Përkushtimi i tij i palodhur, gatishmëria për t’iu përgjigjur pacientëve në çdo orë të ditës apo të javës dhe aftësia për t’u dhënë jo vetëm kujdes mjekësor, por edhe qetësi shpirtërore, kanë qenë shembujt më të vlefshëm për mua. Këto vlera më kanë frymëzuar dhe më shoqërojnë çdo ditë në punën dhe vendimet që marr.
Ky qëndrim ka ndikuar edhe tek unë, duke më mësuar që, përveç menaxhimit të suksesshëm të një spitali, të vlerësoj lidhjen njerëzore si një pjesë thelbësore të punës sime.
Brezi i tij dhe jo vetëm ju njohin si Elvisi i Agim Karajit, sa e madhe është pesha e përgjegjësisë në karrierën tuaj pos këtij nderi e fakti?
Të jesh i njohur si Elvisi i Agim Karajit është një nder i madh, por edhe një përgjegjësi që e ndiej çdo ditë. Babai im ka lënë pas një trashëgimi të jashtëzakonshme profesionalizmi, përkushtimi dhe humanizmi, dhe të jem pjesë e kësaj trashëgimie kërkon përpjekje të vazhdueshme për ta nderuar.
Pesha e kësaj përgjegjësie nuk është një barrë, por një motivim për të ecur përpara, për të ndjekur shembullin e tij dhe për të vazhduar atë që ai ndërtoi me aq shumë dashuri, mundim dhe përkushtim. Më kujton çdo ditë se standardet janë të larta, por po aq është edhe dëshira ime për t’i përmbushur.
Puna ime nuk është vetëm për të menaxhuar spitalin, por për të ruajtur dhe përmirësuar standardet që ai ka vendosur për kujdesin ndaj pacientëve. Nuk kam trashëguar profesionin si mjek, por shpresoj që një prej fëmijëve të mi të mund ta vazhdojë këtë rrugë dhe të sjellë në jetë pasionin dhe vlerat që ai ka mbartur për një jetë të tërë.