Letersi
Përralla për fëmijë / Dreri dhe luani
Një dre i etur erdhi tek një burim. Ndërsa ishte duke pirë ujë, vuri re në ujë hijen e vet dhe filloi të mburret për brirët e vet, duke parë madhështinë dhe bukurinë e tyre, kurse për këmbët e veta u hidhërua që i kish aq të holla e të hajthme.
Ndërsa ishte duke menduar për këtë gjë, ia behu luani që filloi ta ndjekë. Dreri ia dha këmbëve dhe u largua mjaft prej luanit. Sepse ishte fushë pa drunj, dreri vrapoi mirë dhe i shpëtoi rrezikut, por kur mbërriti në pyll, në një vend me drunj të dendur, brirët iu ngatërruan nëpër degët e pemëve. Dhe nuk mundi të vrapojë, luani e kapi. Në gojën e luanit, tha me vete:
I shkreti unë! Këmbët më shpëtuan, mendova se ato do të më linin në baltë, kurse e gjeta belanë prej brirëve, në të cilët kisha shumë besim.
Shpeshherë miqtë, te cilët kemi dyshim, na shpëtojnë prej rrezikut, ndodh që të na tradhëtojnë ata, te të cilët kemi besim të madh.
