Sindroma Parry-Romberg është një çrregullim i rrallë që karakterizohet nga përkeqësimi (atrofi) i ngadaltë progresiv i lëkurës dhe  indeve të buta të gjysmës së fytyrës (atrofi hemifaciale), zakonisht nga ana e majtë.

Është  më e zakonshme tek femrat sesa tek meshkujt. Ndryshimet fillestare të fytyrës zakonisht përfshijnë indet mbi nofullën e sipërme (maksilën) ose midis hundës dhe këndit të sipërm të buzës (palosja nasolabiale) dhe më pas përparojnë në këndin e gojës, zonat rreth syrit, vetullën, veshin, dhe qafën.

Përkeqësimi mund të prekë gjithashtu gjuhën, qellzëm e gojës dhe mishrat e dhëmbëve. Syri dhe faqja e anës së prekur mund të zhyten dhe qimet e fytyrës mund të zbardhen dhe të bien (alopecia). Për më tepër, lëkura që mbulon zonat e prekura mund të bëhet me pigment të errët (hiperpigmentim) me, në disa raste, zona të hiperpigmentimit dhe njolla të bardha të lëkurës së pa pigmentuara (vitiligo).

Sindroma Parry-Romberg shoqërohet gjithashtu nga anomali neurologjike duke përfshirë kriza dhe episode të dhimbjes së rëndë të fytyrës (nevralgji trigeminale). Fillimi i sëmundjes zakonisht fillon midis moshës 5 dhe 15 vjeç. Përparimi i atrofisë shpesh zgjat nga 2 në 10 vjet, dhe pastaj procesi duket se hyn në një fazë të qëndrueshme. Muskujt në fytyrë mund të atrofizohen dhe mund të ketë humbje të kockave të fytyrës. Problemet me retinën dhe nervin optik mund të ndodhin kur sëmundja rrethon syrin.

Trajtimi

Nuk ka shërim dhe nuk ka trajtime që mund të ndalojnë përparimin e sindromës Parry-Romberg. Kirurgjia rindërtuese ose mikrovaskulare mund të jetë e nevojshme për të riparuar indet e humbura. Koha e ndërhyrjes kirurgjikale përgjithësisht është rënë dakord të jetë më e mira pas rraskapitjes së rrjedhës së sëmundjes dhe përfundimit të rregullimit të fytyrës. Shumica e kirurgëve do të rekomandojnë një periudhë pritjeje prej një ose dy vjet përpara se të vazhdojnë me rindërtimin. Shartimet e muskujve ose kockave mund të jenë të dobishme. Trajtimi tjetër është simptomatik dhe mbështetës.

Prognoza

Prognoza për individët me sindromën Parry-Romberg ndryshon.

Në disa raste, atrofia përfundon para se të preket e gjithë fytyra. Në raste të lehta, çrregullimi zakonisht nuk shkakton paaftësi, përveç efekteve kozmetike.