30 vite më parë, përkthyesi i telegrafeve të diktatorit, Ilir Bulka u arratis nga vendi. Ajo që bëri bujë në mediat Europiane nuk ishte arratisja e tij, por dëshmia e përkthyesit për jetën personale të Enver Hoxhës.

Iliri Bulka ishte i pari që zbërtheu figurën e diktatorit në një tjetët spektër. Dëshmia e tij se Hoxha ishte homoseksual bëri xhiron e disa gazetave prestigjoze greke e më pas italiane, oshëtima e të cilave mbërriti deri në Tiranën e atyre viteve.

“Kisha 10 vjet që planifikoja të ikja, por nuk gjeja rastin. Thashë të pres sa të vdesë Hoxha e të shoh se mos ndryshon situata, por e pashë se nuk ekziston as edhe një fije lirie. Ekonomia është në gjendje shumë të keqe. Në treg mungojnë të gjitha. Në janar – vjet – pashë se nuk ka asnjë shprese dhe mora vendimin që të arratisem. Hoxha ishte homoseksual. Këtë e dinë mirë njerëzit e oborrit të tij, por edhe shumë të tjerë që e patën njohur qysh kur ishte për studime në Paris,” ka deklaruar Bulka.

Ndër lajmet e publikuara pas kësaj dëshmie, artikujt flisnin për ministra, dashnorë të dikatorit të vrarë nga vetë dora e tij. Ditën e djeshme, Bulka e ripohoi dëshminë e tij të para tridhjetë vitesh. Due folur për Hoxhën, përkthyesi tha se diktatori u bë aq paranojak sa ndaloi këngët e dashurisë, porzitë populore dhe kërcimet e balerinëve meshkuj e femra në televizon. Më pas, Bulka tha se: “Homoseksualiteti i Hoxhës, për të cilin e shoqja ishte në dijeni, ishte një sekret që e dinin zyrtarët më të lartë komunistë të vendit. Të kundërshtoje marrëdhëniet me Hoxhën ishte njëlloj si të dënoheshe me vdekje. Paranoja e tij u shtua me moshën bashkë, duke bërë që ai të vriste shumë nga dashnorët e tij pasi i kishte detyruar të hynte në marrëdhënie seksuale me ta”.

Gjatë intervistët me median amerikane UPI, Bulka tregoi se Hoxha kërkonte të njihej personalisht me të gjithë shkrimtarët, poetët dhe kompozitorët e rinj shqiptarë. Dontetë kuptontë nëse ata përbënin kërcënim për të dhe kërkonte dashnorë.

Të dhëna dhe deklarata rreth prirjeve seksuale të diktatorit Hoxha kanë qarkulluar edhe në fillim të viteve ’90 dhe në mungesë të provave konkrete, thashethemnaja është shuar sërish, deri më sot.