Letersi
Dhjetë thënie të shkrimtarit Hermann Hesse, laureat i Çmimit Nobel për Letërsi
1.
Gjithçka në këtë botë mund të imitohet dhe falsifikohet, vetëm dashuria jo: dashurinë s’mund ta vjedhësh, as ta imitosh, ajo banon vetëm në atë zemër që di të jepet plotësisht. Ky është burimi i çdo arti.
2.
Njerëzit nuk kanë qejf të paguajnë me mirëbesim dhe dashuri, por me para dhe me mall.
3.
Fantazia dhe empatia nuk janë asgjë tjetër përveçse trajta të dashurisë.
4.
Nëse ne mund ta bëjmë një njeri më të lumtur dhe më të hareshëm, atëherë gjithsesi do të duhej ta bënim këtë.
5.
Dashuria nuk ka nevojë të lutet, as të kërkojë. Ajo duhet të ketë fuqinë t’i krijojë siguri vetvetes. Atëherë ajo nuk tërhiqet më, por tërheq.
6.
Ai kishte dashuruar dhe kështu e kishte gjetur veten. Shumica, ndërkaq, dashurojnë për të humbur veten.
7.
Ta analizosh botën, ta përbuzësh – kjo mund të jetë punë mendimtarësh. Unë vetëm dëshiroj të kam mundësi ta dua botën, atë dhe veten dhe të gjitha krijesat t’i vështroj me dashuri dhe adhurim dhe respekt.
8.
Më pëlqen të jem patriot, por së pari dua të jem njeri, dhe aty ku këta dy nuk shkojnë bashkë, përherë i jap të drejtë njeriut.
9.
Sot logjika politike nuk është aty ku është edhe pushteti politik. Duhet të vijë një valë mençurie dhe intuite nga qarqet jozyrtare nëse synohet të evitohen apo reduktohen katastrofat.
10.
Me përjashtim të dimensioneve tepër të mëdha ky është dallimi mes Marxit dhe meje: Marxi dëshiron ta ndryshojë botën, ndërsa unë njeriun. Ai i drejtohet masave, unë individit.
Përktheu nga gjermanishtja:
Enver Robelli
Hermann Hesse (1877-1962), shkrimtar gjermano-zviceran, laureat i Çmimit Nobel për Letërsi.