Çrregullimi skizoafektiv karakterizohet nga prania e simptomave të humorit, të tilla si depresioni ose mania, plus simptomat psikotike të skizofrenisë.

Psikoza i referohet simptomave të tilla si iluzionet, halucinacionet, mendimet dhe fjalimet e çorganizuara dhe sjelljet e çuditshme dhe të papërshtatshme të motorëve (duke përfshirë katatoniën) që tregojnë humbjen e kontaktit me realitetin.

Mjekët e konsiderojnë çrregullimin skizoafektiv kur njerëzit kanë simptoma të psikozës dhe humorit (si depresioni ose mania).

Simptomat e humorit duhet të jenë të pranishme për më shumë se gjysmën e kohëzgjatjes totale të sëmundjes dhe ndodhin me dy ose më shumë simptoma të mëposhtme të skizofrenisë si:

Iluzionet;

Hallucinacionet;

Fjalimi i paorganizuar;

Sjellje shumë e çorganizuar;

Simptomat negative (duke treguar pak ose aspak emocion, pakësim i të folurit , paaftësi për të ndier kënaqësi, mungesë interesi në marrëdhëniet me njerëzit e tjerë)

Për mjekët që të dallojnë çrregullimet skizoafektive nga skizofrenia dhe çrregullimet e humorit, ata mund të kenë nevojë të bëjnë një vlerësim afatgjatë të simptomave të personit dhe natyrën e përparimit të tyre.

• Trajtimi

Shpesh një kombinim i ilaceve , psikoterapisë dhe mbështetjes së komunitetit.

Për shkak se çrregullimi skizoefektiv shpesh çon në aftësi të kufizuara afatgjata, njerëzit shpesh kërkojnë trajtim gjithëpërfshirës, duke përfshirë medikamentet antipsikotike, psikoterapi dhe mbështetjen e komunitetit.