”Në djall vaftë mbreti ynë, kur poshtërohet bariu ynë.”

Nga Elmaz Fida

Një nga fiset arabe në lashtësi zuri rob një burrë nga një fis tjetër, fisi i të cilit brofi në këmbë me burra e gra, të udhëhequr nga paria, për të ndërmjetësuar për lirimin e njeriut të tyre.I pari i fisit që kishtë zënë rob personin në fjalë, u çudit nga gjithë ajo prezencë njerëzish që kishin ardhur për një person të vetëm, prandaj dhe i pyeti:

”Po kush qenka ky person që kemi zënë rob dhe përse gëzoka këtë status, saqë keni ardhur burra, gra e fëmijë për ta liruar?

”Pothuajse njëzëri u përgjigjën:”Është mbreti ynë.”I çuditur edhe më shumë u tha:”Mbase, por nuk na tregoi se është mbret.

”Ata u përgjigjën:”Sepse nuk ka dashur të ndihet i poshtëruar si i zënë rob dhe ka dashur që statusin që gëzon mes popullit të tij, t’ua tregojë praktikisht me ardhjen tonë këtu.”Ai pranoi t’ua japë dhe u larguan.

Disa ditë më vonë, u përhap lajmi që personi i zënë rob nuk ishte mbreti i atij populli, por bariu i deleve. I çuditur akoma më shumë, mbreti dërgoi një lajmës ta pyesë atë popull, se çfarë e shtyu që ta gënjenin.Përgjigja e tyre ishte akoma më befasuese:”Në djall vaftë mbreti jonë, në u poshtëroftë bariu jonë.”