Kioske
Kush është gazetari më i mirë në Shqipëri ?
Koment nga Bilbil Beqiri
http://Podiumi.com media online prej Janarit 2016
Kush është gazetari më i mirë në Shqipëri ?
E kam fjalën për intervistat, sepse gazetari investigative nuk ka në Shqipëri.
Gazetarë të mirë në Shqipëri ka disa, por intervistues të mirë ka pak.
Edhe pse duket si punë që e bën çdokush, intervista e mirë nuk është një punë aq e lehtë.
Gazetari i mirë duhet të jetë njeri i formuar dhe i përgatitur, i përgatitur në mënyrë të veçante për intervistën.
Kurse në Shqipëri shumica e gazetarëve shkojnë me “duar në xhepa “ në intervistë, “ hajt se i bëj ca pyetje”, “ llafi nxjerr llafin “ dhe kështu do dalë diçka.
Po me “ duar në xhepa “ në shumicën e rasteve shkojnë edhe të ftuarit, sepse si është vendi bëhet edhe kuvendi.
Kultura e “ homework “, e përgatitjes serioze në gazetarinë shqiptare është për të dëshiruar. Ka disa arsye për këtë por më kryesorja është shpeshtia e daljeve në TV.
Madje edhe një TV host si Fevziu e ka të pamundur përgatitjen me të njëjtin seriozitet për çdo emision.
Një intervistues i mirë është një dëgjues i mirë, kurioz dhe respektues, kështu thotë Larry King, njeriu i 60 mijë intervistave.
Kurse në Shqipëri shumica e intervistuesve nuk e lënë të ftuarin të mbarojë një mendim. Unë këtë e quaj gazetari qukapikësh. Më shumë jep mend “ i zoti i shtëpise së mysafiri “ .
Duke qenë se biseda në TV fillimin e ka të vështire, gazetar i mirë është ai që e bën të ftuarin të ndihet mirë, pra që ben pak warm up “, nxemje “.
Në një intervistë nuk është e thënë të përdoret gjithmonë fjala, nganjëherë përdoret edhe heshtja ose mimika. Që do të thotë, një gazetar i mirë vetëm me pauzën e tij disa sekondëshe mund të zhbëjë përgjigjen e pasinqertë të folësit. Po ashtu edhe me mimikën e tij…
Çdo intervistë duhet të ketë ( tough question ) pyetjen e vështirë, por jo të gjitha pyetjet duhet të kenë statusin e pyetjes së vështirë, ky dallim është esencial që të bëhet nga gazetari.
Pyetja e vështirë është ajo pyetje që i ftuari i shmanget ose që bën akrobacira për të mos iu përgjigjur, por për të cilën ti e ke ftuar personin, se në fund të fundit intervista duhet ta ketë një qëllim.
Duhet të kemi kujdes që kur pyesim pyetjen e vështirë të mos ofendojmë askënd, sepse gazetari nuk është prokuror. Edhe këtë e ngatërrojnë shpesh ketu tek ne, herë me dashje herë pa dashje…
Ka gazetarë qukapikë por ka edhe gazetarë me “ kallashnikov “ që bëjnë 700 pyetje dhe i ftuari hutohet e s’di nga t’ia fillojë.
Një tjetër lloj pyetjesh që duhen shmangur por që në Shqipëri intervistuesit i bëjnë me tepri janë pyetjet hipotetike “ let’s say…, pyetjet “ me “ nëse “, sikur i ftuari është fallxhor a lexuesh filxhanash.
Etj etj…
