Përrallë nga e ardhmja

Opinion nga Arnold Skenderaj – Arkitekt

Përrallë nga e ardhmja. Do të na vijë një kohë kur në një vend të quajtur Tiranë do të vazhdoje të bëhet teatër para popullit në emër të një ndërtese që quhet Teatri Kombetar. Ashtu siç ka ndodhur gjithnjë edhe në të ardhmen ndodh qe pushteti do të nderrohet, rrotacion me koalicion me rracion. Do të na bëhet kryeministër një burrë djaloshar me emrin Lul Basha ndërsa Kryetar i Bashkisë Tiranë do të vazhdojë të na jetë Lali Eri top-sheqeri. Dikur njëri nga këto të dy personazhe, zotohej se me merakun e madh për t’u kujdesur për shëndetin e aktorëve do ta mundësonte shembjen e asaj ndërtese të vjetër për ta zëvendesuar me kulla që diku poshtë këmbëve të tyre, të kishin edhe një teatër. Tjetri zotohej ndryshe, edhe po u ndërtuan do të jenë të parat gjëra që do shembeshin përpos tjerave kur ai të bëhej kryeministër. Teatri u rezistoi dridhjeve të tokës, u rezistoi zjarreve përreth, u rezistoi edhe shiut me gjyma të mesMarsit të dikurshëm! Shumë burra e gra të mençur që protestonin çdo ditë në oborrin e teatrit u gëzuan mëse shumti pasi ai nuk u shëmb, dhe kështu rezistenca e tyre u shpërblye me mbetjen në këmbë e asaj çka në të ardhmen do duhej t’i linte vend këmbëve të kullave. Lali Eri do të ishte i vetmi që u mërzit. Mirëpo si pa kuptuar si me magji, si ndodhi askush nuk e di, ja që kryeministri Luli i ri ndryshoi mëndje, ide dhe strategji. Një mëngjes të ngrohtë dimri do të na dalë para kamerave dhe të na thotë: ‘’Teatri është i vjetër, na duhet një i ri, do të jetë projekti që dini por me ndërtues të ri, nuk do të jetë përfituese fusha e atij djalit por fatin e madh do t’a ketë firma kodra pas malit’’. Po atë mëngjes dimri, sapo lajmin do t’a mësojë, lopata do t’i bjerë nga dora Lalit që po merret me mbjelljen e një pemë në tarracën e një pallati me shumë kate, pjesë e orbitalit pyll. Me të shpejtë do të kthehet Lali në studion e televizionit TOPLALI ku me letra plot shigjeta, me revista me ngjyra dhe me shumë gazeta do të na tregojë për vlerat që Teatri i Vjetër i Talionve ka, si vlera historike dhe arkitektonike, strategjike kundër okupatorit – më falni se ngatërrova përrallë. Ato ndërtesa nuk do lejojme t’i shembin, sepse kanë strukture ndërtimi që ja kanë zili shumë kryeqytete në Europe, do të na thotë ai, ndër të shumta fjali tjera, që i lagu shiu e i mori era. Teatri u rezistoi sërish dridhjeve mediatike, debateve teknike, thirrjeve histerike pse jo edhe termeteve politike, e në fund të gjithë jetuam të lumtur, përveç Lalit!