“Gjeniu i anijes” analizë, mesazhi

Tre strofat e fundit qe jane shume domethenese dhe qe lidhen fort me jeten e Lasgushit.
…”E morti fatkeq ne me ciku,
N’u desh tmerressisht te fundas-
Aspak nuk me thyen rreziku,
Po nis e permbysem me gas”…
-Ketu autori tregon ne nje fare menyre fatin e keq te jetes se tij.Jeta nuk u trgua e cilter me te por mizore,e fundosi ne shume vuajtje dhe hidherime dhe tani qe vdekja po i afron e le trupin te lire sepse vdekjen fizike e ka nga natyra por pavdekesine e tij e bejne veprat e mira.Edhe pse ai po vdes eshte i qete sepse nuk do te harrohet nga askush
…”Se prapa le vazhden e ndritur-
Q’e hapa me shpirtin fatos:-
Fistonin gazmor ku pat shkitur
Valim-i anijes q’u sos”…
-Ne dy vargjet e para kumtohet rruga shpirterore,dy vargjet e dyta afrojne me boten materiale,vizuale.Lasgushi ben nje lidhje te ketyre dy boteve me ane te nje figuracioni paralel ku simbolet e lendes ndricojne ato te frymes dhe anasjelltas.
…”Valim i anijes se lete
Qetohet,ndaohet,mbaron:
Njeriu i anijes perjete
Hepohet…anohet…valon…”…
-Ne dy vargjet e para tregohet fati i anjes,e trupit prej balte kurse ne dy vargjet e dyta tregohet rruga e gjeniut, te shpirtit.Balta qetohet,ndalohet,mbaron; shpirti hepohet…anohet…valon… Tregohet qarte lidhja midis dy boteve asaj materiale,vizuale dhe shpirterore qe jane te ndryshme nga njera-tjetra ne disa aspekte, por qe kane nje fat te pebashket:fundin.