Leku im

Edison Ypi

Kafexhiu, dyqanxhiu, servisi i makinës, kompania e energjisë, kompania telefonike, nëpunësi, të gjithë kanë rrethuar lekun tim si turqit Krujën duke më shndrruar mua në një Skënderbe me shpatë në dorë në mbrojtje të lekut tim. Lekun e madh nuk e gjen gjë. Leku i mesëm nuk ekziston. Të gjitha taksiratet i mban mbi kurriz leku i vogel, leku i pakët, leku im. Të gjithë merren me atë që s’e ha as qeni, me të vogëlthin lekun tim. Leku yt sipas meje dhe leku im sipas teje, janë gjithmonë tepër. Leku yt sipas teje dhe leku im sipas meje janë gjithmonë mangut. Kësaj s’kemi ç’i bëjmë as ti as unë, kjo kështu ka qënë e kështu do jetë. Por leku im dhe leku yt nuk janë të vetmit lek. Ekziston edhe një lek tjetër, leku që s’lë hajdut pa joshur dhe pusht pa mposhtur, leku publik. Në ndryshim nga leku im e leku yt që lëvizin me kujdesin më të madh brenda xhepit tim dhe xhepit tënd, leku publik është i vetmi lek pa xhep, i vetmi lek që vidhet kollaj, pa asnjë hezitim, pa asnjë teklif. Madje leku publik është i vetmi lek që falet. Po t’i kërkosh ndonjë lek ndonjë hajduti me post ose me biznes, nëse je me fat, kurrë nuk të japin lek nga leku i vet, por gjithmonë vetëm lek publik, lek taksash, lek bankash. Sa i shijshëm, i këndshëm, i kollajshëm për tu vjedhur, ai që do duhej të ishte i shenjtë dhe i paprekshëm, leku publik. Leku im, leku yt, leku publik, të gjithë lekët, i bashkon shprehja “qen i lekut”. Leku yt, leku i këtij e leku i atij, sillu e sillu, vidhu e vidhu, grabitu e xhvatu, të gjithë përfundojnë tek ai i përkohëshmi dhe i pavdekshmi, ai që edhe është edhe s’është, ai që edhe shpenzohet edhe kurrë nuk mbarohet, tek heroiku leku im. Duket sikur me këtë gjithçka qartësohet, mjegulla shpërndahet, por është iluzion sa kohë s’ka përgjigje për pyetjen; Si mund të vidhet leku publik pa i rënë më qafë lekut tim ?/Ypi.al