Nga Anxhela Ferra

Jemi mësuar që kur humbasim në kompeticione, të themi që kishte hile, veçanërisht në Eurovizion. Ky i fundit shpesh është cilësuar si një festival ku vlerësohen marrëdhëniet e shteteve dhe jo muzika e vërtetë.

Shumë herë e kemi prekur finale, por këtë vit arritëm deri në gjysmëfinale, duke lënë në Stockholm si kujtim, vetëm zërin e bukur të Enedës. Por a mund të themi të njëjtën gjë për këngën?

Dritare.net ka vënë përballë tekstin e këngëtares Eneda Tarifa, përfaqësues sonë, me atë të Jamalës, fitueses nga Ukraina.

Diferenca është e madhe dhe ju mund ta kuptoni vetë, ndërsa lexoni tekstin, por ne të dritare.net, po ju shpjegojmë vetëm kontekstin; Kënga fituese “1944” i është dedikuar deportimit me dhunë të popullit tatar të Krimeas në vitet ’40 nga Stalini. Për krijimin e kësaj kënge Jamala u frymëzua nga historia e stërgjyshes së saj që në moshën 25 vjeçare, u shpërngul në stepat e Azisë Qendrore së bashku me 4 fëmijët e saj, në një tren me vagona pa dritare. Aty i vdiq një nga fëmijët dhe nuk mundi ta varrosë. Këtë histori, 72 vjet më pas, stërmbesa e bën këngë, e sjell në Eurovizion dhe fiton, edhe në emër të saj, të gruas tatare që e shpërngulën me dhunë, nga toka, nga atdheu.

Ndërsa  “Përrallë” flet për dashurinë e dikujt, për dikë, një tekst pa histori, pa ngjyrë, pa identitet, pa asgjë shqiptare. Që nuk është kënga më e keqe që ne kemi prodhuar, është thjesht një nga këngët tona të këqija që prej kohësh nuk thonë asgjë./dritare.net

Jamala-1944

Kur të huajt vijnë

Ata hyjnë në shtëpitë tona,

Na vrasin të gjithëve

dhe thonë,

Ne nuk jemi fajtorë

Nuk jemi fajtorë.

—

Ku është mendja juaj?

Njerëzimi qan e vuan.

Ju mendoni se jeni Zot.

Por të gjithë vdesim.

—

Mos ma merrni shpirtin.

Shpirtin tim.

—

Unë nuk e kalova rininë time atje,

Sepse ju ma morët vendin tim.

Unë nuk e kalova rininë time atje,

Sepse ju ma morët tokën time.

—

Ne mund të ndërtonim një të ardhme,

Ku njerëzit janë të lirë,

Të jetojnë dhe dashurojnë.

—

Ku është zemra juaj?

Njerëzimi ngrihet,

Ju mendoni se jeni Zot.

Por të gjithë vdesim.

—

Mos ma merrni shpirtin,

Shpirtin tonë.

—-

Unë nuk e kalova rininë time atje,

Sepse ju ma morët vendin tim.

Unë nuk e kalova rininë time atje,

Sepse ju ma morët tokën time.

Eneda Tarifa – Përrallë

Kjo përrallë e do
Një shpërblim
Një fund nga ato
Siç vetëm unë e ti dimë
Me shumë lot
Se akoma ka shumë çmenduri
Me shpirt dhe vetëm, vetëm dashuri

—-

Oh ti, je ajo ndjenjë
Që unë kam besim
Edhe frikën jo, se ndjej

Unë ndaj, të dua
Unë të dua…
Edhe vdes për ty

E harroj për ty

S’ka natë

—-
Ndaj të dua
Unë të dua

Edhe vdes për ty
E harroj për ty
S’ka natë

—–

Vjen një kohë kur s’të mjafton
Ajo që ke dhe përfundon
Veten bosh ti e gjen
Dhe aty, unë vij tek ty
Është vendi ku shpirti im gjendet

Ndaj të dua
Unë të dua

Edhe vdes për ty
E harroj për ty
S’ka natë.