Letersi
STINË KEQARDHJEJE
Keqardhja erdhi me varkë dhe lundër pirate…
rrodhi vjeshtë e përgjakur ijeve
e papërcaktuar në shifra romake – …
gjithë lëngata për borën e re.
Hëna shkrin kujtesë në pika gjaku të ndryshkur
pyjeve
nuk dëgjohet më briri,
as skërmitja që zvetënon
zemrën e pjekur të bishtave bojëhiri.
Angullima vjen e largët
e stërvitur në parandjenjë.
Kapërcej hijen dhe shkund këpucët me borë
mbi një prag të huaj.
Dreqi më çon të shtyj dashuri si fantazmë
me nusen e tjetrit gjinxehtë në të errët…
Natë dhe gjinj dhe stinë keqardhjeje.
N’at fshat të trishtuar, borë dhe vetmi…
Pendimi godet pingul herë-herë
misterin e verbër dhe aerobinë.
Keqardhja vjen si shtjellë,
si pjalm i hidhur që era e çon
me lundër të zjarrtë në lukthin e tharë:
taksën do ta marrë
taksën do ta marrë –
dhe s’do të na e kthejë më kurrë
kurmin prej drite të ngjirur.
Ashtu të shpërndarë sallatë nëpër dhera…
1992
Duhet të jeni i kyçur në mënyrë që të mund të lini një koment Kyçu